صبحی دیگر رسید و من در انتظار تو چشم میگشایم

و دلم لبریز است از دیدن خورشید جانم

تا جان ببخشد و ذوب کند یخهای کسالت و اندوه را تو با چشمانت زندگی

و شادی را برایم به ارمغان می اوری ساده می ایی

و پر شکوه و چه میدانی از غوغا و بلوایی که بپا میکنی دردرونم .

چشانم سخت تورا میجویند ای جاری زلال . ای تابیده بر دلت مهر.

و من باز هم از دستانت شکوفه مهربانی میچینم امروز .