خواص مهیاوه و شیوه درست کردن آن:

۱- مهیاوه چیست؟

مَهوه یا مهیاوه، که به عربی مِشاوَه گفته می‌شود، از خوردنی‌های شهرستان بندرعباس ، بستک    و روستا های منطقه از جمله کلمتلی   می‌باشد.

«مهوه» بروزن «قهوه» که گاهی «مهیاوه» یا «مَویُه Muwyoh» هم گفته می‌شود به گویش محلی، در تمام منطقه هرمزگان و به ویژه لارستان روستاهای آن دیده می‌شود و بسیار رایج است. مهیاوه مایعی است به رنگ تیره مایل به خاکستری و بوی تندی دارد.

۲-طرز تهیه مهیاوه:

ابتدا ماهی ساردین ریز به طول پنج تا ده سانتیمتر  بنام « هَشینه»  که به لهجه محلی « مُوتُو » می‌نامند، پس از خشک کردن ، کوبیده و با جو برشته و خردل (در گویش محلی: خندل) برشته شده و کوبیده شده مخلوط نموده و مقداری نمک وآب به اندازه معینی به آن اضافه میکنیم که مایع نسبتاً روانی بدست می‌آید که همان «  مهوه » یا «  مهیاوه  » است. در بعضی جاها آن را جلوی نور آفتاب می‌گذارند تا خمیر شود که بوی زننده‌ای نیز پیدا می‌کند.

۳- طرز مصرف مهوه :

مهوه را داخل پیاله‌ای در سفره می‌گذارند ودر خوردن آن فقط قسمتی از نان را با آن خیس می‌کنند، طعم آن تند (شور) است و نمی توان زیاد خورد. به‌ویژه صبحها  از آن استفاده می‌شود. در بعضی اوقات در موقع پختن نان ، « مهوه » و روغن رویش می‌کنند و به آن « نان مهوه‌ای » می‌گویند، نان مهوه و روغنی که در این نواحی درست می‌کنند بسیار مشهور است.

۴- فواید غذایی مهوه :

مهوه دارای فسفر و کلسیم وچربی زیادی است که همگی از ماهی بدست آمده‌است. مردم منطقه جنوب می‌گویند که فرمول مهوه یا (مهیاوه)، ابن سینا طبیب و دانشمند ایرانی و یا به قول بعضیها بزرگمهر وزیر انوشیروان تهیه نموده‌است، و معتقدند که خوردن مهوه که دارای خردل هم هست از ابتلاء به بیماری پوستی (پیس) جلو گیری می‌کند.

۵-ریشه کلمه مهوه یا مهیاوه

گویا کلمه « مهوه » یا « مهیاوه » در اصل از دو کلمه ماهی و آب مرکب بوده که (آوه) یا (أو) به گویش محلی به معنای آب می‌باشد، یعنی آب و ماهی. در برخی مناطق استان فارس به مهیاوه ( آو مای ) هم گفته می شود

منبع: بستک